Piłkarska wiosna rozkwita, kibice, zawodnicy, trenerzy i sędziowie mają o czym dyskutować. Nasz cykl „Co ty gwiżdżesz?!” ma więc na celu pomóc wszystkim ludziom piłki nożnej znaleźć wspólny język. Przybliżamy nie tylko literę Przepisów Gry, ale również ich interpretacje, pokazujemy, czym w praktyce sędziowie kierują się na boisku, jak w praktyce definiują ducha gry. Raz w tygodniu analizujemy wybrany klip szkoleniowy.

KLIP NR 28 (do obejrzenia tu: https://streamable.com/q2wsxc)

Obrończyni Czarnych wykonuje wślizg, czym przerywa kontrę Zielonych. Piłkę łapie po chwili bramkarka Czarnych. Wszystko jest w porządku?

To bardzo krótki, ale ciekawy klip szkoleniowy. Pokazuje, jak w praktyce sędziowie interpretują „rozmyślność”, która w dodatku ma więcej niż jedną definicję, w zależności od części Przepisów Gry, której dotyczy. Mówiąc językiem Książki „rozmyślność w myśl Artykułu 11 to nie to samo, co rozmyślność w myśl Artykułu 12”. Co to oznacza w praktyce, zaraz wytłumaczymy.

Artykuł 11 to spalony. W naszym klipie on nie miał szansy zaistnieć, ale wyobraźmy sobie na chwilę, że lewoskrzydłowa Zielonych (ta, do której idzie podanie ze środka) jest w momencie zagrania na pozycji spalonej i że po tym wślizgu obrończyni i tak przejmuje ona piłkę.

Spalony, bo napastniczka już tam była przed podaniem?

Nie ma spalonego, bo dostała piłkę od obrończyni?

Rzeczywiście nie każda piłka, którą w takich okolicznościach napastniczka „dostanie” od obrończyni, będzie „kasowała” spalonego. Kluczowy będzie rodzaj zagrania/odbicia piłki przez obrończynię. Jeśli piłka tylko odbije się niej, niezależnie od niekiedy nawet wyraźnej zmiany kierunku, wówczas dalej mamy do czynienia ze spalonym. Tak jest np. przy strzałach czy mocnych wrzutkach, które trafiają w obrońcę. Wówczas mówimy o odbiciu albo rykoszecie. W tej grupie zagrań są też „parady obronne” – rozmyślne akcje wykonane przez zawodnika drużyny broniącej (nie tylko bramkarza!), mające na celu obronę (zablokowanie) strzału zmierzającego w bramkę lub w pobliże bramki. Gdy po takiej paradzie piłkę otrzyma napastnik będący w momencie strzału na pozycji spalonej, mamy spalonego.

Spalonego „kasuje” tylko rozmyślne zagranie piłki przez zawodnika drużyny broniącej (nie będące paradą obronną). W takim wypadku sędziowie winni ocenić sposób poruszania się obrońcy: to, że wykonał świadomy ruch całym ciałem w stronę lecącej piłki. Co ważne: zupełnie nie ma znaczenia sposób zagrania piłki przez obrońcę, np. to, że skiksuje, zagra piłkę zupełnie inaczej niż planował.

I właśnie z takim rozmyślnym zagraniem w myśl Art. 11 mamy do czynienia tutaj. Gdyby Zielona była na pozycji spalonej i po tym zagraniu Czarnej dostała piłkę, wówczas nie byłoby spalonego.

Z kolei Artykuł 12 opisuje większość przewinień związanych bezpośrednio z grą, m.in. to, co wolno (czego nie wolno) bramkarzom. Znajdziemy tam zapis, że karane rzutem wolnym pośrednim jest „dotknięcie piłki ręką/ramieniem (…) po tym, jak została rozmyślnie kopnięta do niego przez współpartnera”. Przypasujmy ten opis do naszej sytuacji.

Czy piłka została kopnięta (czyli zgodnie z inną definicją „zagrana stopą/kostką/stawem skokowym”)? Tak.

Czy została kopnięta rozmyślnie? Jak wskazaliśmy wyżej, tak.

Czy została kopnięta DO bramkarki? Ano właśnie… Co do tego nie można już mieć pewności. Pierwotnym celem obrończyni było na pewno przecięcie podania do napastniczki, pozbawienie piłki zespół przeciwny i skierowanie jej w stronę współpartnerek – a nie zagranie DO bramkarki. Aby orzec o przewinieniu w takiej sytuacji sędzia musi być pewny(a) na 100%, że intencją obrończyni jest kopnięcie piłki DO bramkarki. Samo w sobie skierowanie piłki do tyłu, do koleżanek, czy w stronę pola karnego (nawet jeśli w efekcie piłkę złapie akurat bramkarka) nie stanowi przewinienia.

Dlatego w tej sytuacji sędzia dobrze odczytała intencje obrończyni i odpowiednio zinterpretowała Art. 12 oraz przypisaną do niego definicję rozmyślności.

Piotr Tenczyński

Ulubione