Nasz cykl „Co ty gwiżdżesz?!” ma na celu pomóc wszystkim ludziom piłki nożnej znaleźć wspólny język. Przybliżamy Przepisy Gry, pokazujemy, dlaczego sędziowie podejmują pewne decyzje, czym w praktyce kierują się na boisku, jak w praktyce definiują ducha gry. Raz w tygodniu analizujemy wybrany klip szkoleniowy.

Biały zamierza kopnąć piłkę, ale w ostatniej chwili zostaje mu ona „sprzątnięta” przez przeciwnika i po chwili dochodzi do bolesnego dla Białego kontaktu stóp.

Faul?

 Jak poważny faul?

A może jednak najważniejsze pytanie brzmi inaczej: czyj faul?

Biały nie udaje. To rzeczywiście było dlań bolesne – nadział się na korki przeciwnika. Sędzia rozpoczął „śledztwo” w kierunku potencjalnego przewinienia Czarnego. Piłka była pod kontrolą Białego, a Czarny wykonał nakładkę?

A co to jest w ogóle ta nakładka?

Takiego słowa nie znajdziemy w Przepisach Gry, choć każdy kibic, trener, zawodnik i sędzia używa przecież takiego potocznego określenia. Oznacza ono takie zagranie piłki z góry przez zawodnika, które stanowi niebezpieczeństwo dla przeciwnika: atak wyprostowaną nogą, który tylko dlatego nie kończy się na bezpośrednim kontaktem nóg, że właśnie między nimi jest ta piłka.

Jednak to nie była nakładka. Czarny atakował z dołu, nie miał wyprostowanej nogi, ale ugiętą i zdążył ją w odpowiednim momencie włożyć przed nogę Białego, „sprzątając” piłkę. Akcja ta była ryzykowna, trzeba było ją wykonać naprawdę dynamicznie, ale przecież dynamika sama w sobie nie ma w sobie nic zdrożnego (wręcz przeciwnie: mecze piłkarskie wygrywają ci, którzy są bardziej dynamiczni od przeciwników).

Czarny ryzykował faul (gdyby się ciut spóźnił), ale go uniknął.

Co więcej, skoro Czarny w sposób fair wybił piłkę i doszło potem do kontaktu nóg (mówiąc wprost: kopnięcia), odpowiada za to spóźniony Biały.

Sędzia odwrócił więc kierunek śledztwa. Zastanawiając się nad potencjalnym faulem w tym starciu, zastanawiał się nad winą Białego. A że to on był tu bardziej poszkodowany? Tak się zdarza – są takie przewinienia, gdy to faulującego boli bardziej niż faulowanego.

Jednak jako że Czarnemu kompletnie nic się nie stało i gwizdek nie miałby sensu, sędzia słusznie puścił grę.

Piotr Tenczyński

Ulubione